ิิblogspot

นมตฺถุ รตฺตนตฺต ยสฺส ขอถวายความนอบน้อมเเด่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระธรรม เเละ พระสงฆ์ - โพชฌังโคสะติสังขาโต ธัมมานัง วิจะโย ตะถา วิริยัมปีติปัสสัทธิ โพชฌังคา จะตะถาปะเร สะมาธุเปกขะโพชฌังคา สัตเต เต สัพพะทัสสินา มุนินา สัมมะทักขาตา ภาวิตา พะหุลีกะตา สังวัตตันติ อะภิญญายะ นิพพานายะ จะ โพธิยา เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯเอกัสะมิง สะมะเย นาโถ โมคคัลลานัญจะ กัสสะปัง คิลาเน ทุกขิเต ทิสะวา โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ เต จะ ตัง อะภินันทิตะวาโรคา มุจจิงสุ ตังขะเณ เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ เอกะทา ธัมมะราชาปิ เคลัญเญนาภิปีฬิโต จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ ภะณาเปตะวานะ สาทะรัง สัมโมทิตะวา จะ อาพาธา ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส เอเตนะ สัจจะวัชเชนะโสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ ปะหีนา เต จะ อาพาธา ติณณันนัมปิ มะเหสินัง มัคคาหะตะกิเลสาวะ ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง เอเตนะ สัจจะวัชเชนะโสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ

วันพฤหัสบดีที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2565

ทุกข์สิ่งเป็นเช่นนั้นเอง

 


การเดินทางของชีวิต ยังไงก็ต้องเจอ ทั้งความสุขเเละความทุกข์ ไม่ว่าวันนี้เราจะเดินทางชีวิตไปเจอใคร ที่ไหน เมื่อไร คนประเภทนิสัย สันดานอย่างไร หรืออะไรก็ตาม จงบอกตัวเราเองว่า ทุกสิ่งจะเป็นสิ่งที่เราจะต้องเรียนรู้ 

วันพุธที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2565

เพื่อใจไว้บ้าง

 



สติดำรงไว้ไม่ให้หลง สมาธิตั้งจิตตรงหมายมั่น คิดพินิจโลกธรรมนี้อนิจจัง

อย่าได้ท้อเเท้เเละสิ้นหวังเเต่ให้มองทุกอย่างเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ไม่มีอะไรเที่ยงเเท้เเละเเน่นอนสักวันต้องเปลี่ยนเเปลง สู้ต่อไปตราบใดที่ยังมีลมหายใจ

วันพฤหัสบดีที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2565

วันธัมมัสสวนะ

 ถ้าเราคิดว่าจะออกตัวเพื่อช่วยคนอื่นก็ต้องยอมรับผลในด้านบวกเเละด้านลบไม่ว่าเราจะช่วยเขาด้วยความสงสารหรือเห็นใจด้วยมนุษยธรรมก็ตาม เเม้ว่าเราจะไม่ได้ผลประโยชน์อะไรทั้งสิ้นก็ตาม ซ้ำร้ายอาจจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิด เเละตกเป็นผู้ร้ายในสายตาคนอื่นเเละอาจจะเป็นภัยร้ายเเก่ตัวเราเอง เพราะเป็นกรรมเกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงกัน เมื่อมีบุคคลหนึ่งถูกยกย่องก็ต้องมีบุคคลหนึ่งถูกเหยียบย่ำ ซึ่งจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม การช่วยคนนั้นเป็นสิ่งที่ดีก็จริงเเต่ก็ต้องยอมรับผลที่ตามมาเพราะนั้นคือการที่เราเข้าไปยุ่งกับกรรมของคนอื่น เเต่บุคคลที่มีจิตใจเสียสละคงห้ามการกระทำนี้ไม่ได้หรือที่เรียกว่า:เอ็นดูเขาเอ็นเราขาด อดช่วยไม่ได้เอ็นขาดคือเรา: การช่วยคนนั้นดีต้องถูกที่ถูกคนเเละถ้าคิดจะช่วยเขาเเล้วต้องช่วยให้ถึงที่สุดไม่ใช่การช่วยๆผลักๆ เพราะนั่นไม่ใช่การช่วยเหลือเเต่เป็นการนำภัยมาให้เขาโดยที่เราไม่รู้ตัว ที่สำคัญสงสารเขาเเล้วอย่าลืมสงสารตัวเองท้ายที่สุดคือเราต้องพึ่งตนเองในการเเก้ไขปัญหา

{เพราะทุกวันนี้บุคคลต่างก็มีสื่อในมือจะใช้ให้เป็นภัยเเก่คนอื่นหรือเป็นประโยขน์เเก่ตนเอง หรือ เป็นประโยชน์เเก่ตนเองเเต่เป็นโทษเเก่บุคคลอื่น ใช้ช่วยคนที่ทำถูกลงโทษคนที่ผิดก็ได้ ใช้ช่วยคนผิดให้ร้ายคนที่ทำถูกก็ทำได้ ขึ้นอยู่กับผู้เล่าเรื่องนำเสนอสื่อสารนั้นๆจะทำไป ส่วนกฎหมายนั้นจะยุติธรรมหรือไม่ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ว่ามีคุณธรรมมากน้อยเเค่ไหน เเต่กฎเเห่งกรรมนั้นยุติธรรมเสมอจะให้ผลช้าหรือเร็ว ฝ่ายกุศลหรืออกุศลก่อนก็เเค่นั้น}





วันศุกร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2565

ข้อคิดในปัจจุบัน

อย่ารักคนอื่นมากเกินจนลืมรักตัวเอง 

นตฺถิ อตฺตสมํ เปมํ

[คำอ่าน : นัด-ถิ, อัด-ตะ-สะ-มัง, เป-มัง]

“ความรักอื่น เสมอด้วยตน ไม่มี”

(สํ.ส. ๑๕/๙)


!เพราะกระบวนการทางความคิดเเละชีวิตเปลี่ยนได้ตลอดขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยเเละสถานการณ์!

"อย่าจมอยู่กับความคิดอย่าใช้ชีวิตเพื่อคนอื่นจนเกินไปไม่ใช่การเอาเปรียบคนอื่นเเต่เป็นการป้องกันตัวเอง"